Al jong wist ik wat ik wilde. Elektronica was één van mijn hobby’s en daar wilde ik een opleiding in volgen. Ik belandde op het lyceum, een school met HAVO, Atheneum en Gymnasium. Daar had ik mijn eerste kennismaking met energie, beter gezegd een gebrek eraan. Je moet wel wat doen natuurlijk! Het gevolg was dat ik van het lyceum af ging met een MAVO-advies. Uiteindelijk ben ik naar de LTS gegaan en daarna naar de MTS en alsnog naar de HTS.
Op de LTS ontdekte ik nog steeds niet de energie, maar mijn cijfers waren belachelijk goed. Op de MTS ben ik energietechniek gaan doen met het idee dat ik dan een bredere opleiding kreeg, omdat ik toen nog van plan was om op de HTS elektronica te gaan doen. Het beviel zo goed dat ik mijn HTS-opleiding afgerond heb in de richting Energietechniek.
Persoonlijke vrijheid; mijn kernwaarde
De schooltijd is voor mij altijd moeilijk gebleven. Docenten die je te weinig te leren hadden en het gevoel opgesloten te zitten, is nooit weggegaan. Mijn kernwaarde van persoonlijke vrijheid speelde toen al op.
Op mijn 23e was ik klaar met school en ging aan het werk. Na wat korte banen ging ik bij Croon Elektrotechniek werken. In de engineering bij de nieuwbouw van het Sophia Kinderziekenhuis. Heerlijk in een bouwkantoortje op de bouwlocatie zelf. Direct afstemmen met de uitvoering en vooral leren meedenken én zelf leren van de praktijk. Niets is zo effectief.
En toen gebeurde het. Vanaf het eerste jaar dat ik werkte, heb ik in de avonduren opleidingen gevolgd. Mijn eigen keuze voor specifieke opleidingen. Ik ondervond dat ik voor het eerst intrinsiek gemotiveerd was. Ik wilde zelfs goede cijfers halen. De eerste opleidingen waren technisch, verantwoordelijk deskundige, ontwerpen van hoogspanning en post HBO Bedrijfskunde. Bij Croon was ik in een groepje met jonge Hts’ers beland, die zich met de veranderingen en verbeteringen bij de organisatie wilden bemoeien. We werden trekker van een strategische verandering. Ik was verantwoordelijk voor hoogwaardige toepassingen in de utiliteit en veel in de weer met flexibele werkplek concepten. Begin jaren 90 bracht dat veel netwerken met zich mee.
Leren stopt nooit
Ik ben in 1999 bij Croon weggegaan, omdat ik wilde werken met een vast team. Als je bedrijfskundig dingen wilt veranderen, is het lastig als je team regelmatig uit elkaar valt. Ik startte bij Westland Energie Infrastructuur als afdelingshoofd elektriciteit. Het leren ging gewoon verder, het werd zelfs erger. In 2000 ben ik begonnen met mijn MBA aan de Business School Nederland en in 2003 heb ik die afgerond (cum laude, wie had dat ooit durven dromen in de brugklas van het lyceum). In 2001 ben ik directeur geworden van Westland Energie Infrastructuur. Daardoor werd het ook niet rustiger.
Met de verkoop van Westland Energie Services ben ik in 2008 directeur geworden van, wat nu heet, Juva. Eigenlijk heb ik niet veel gedaan aan carrièreplanning. Ik heb wel veel geïnvesteerd in mezelf en daardoor open je ook deuren. Niets gaat vanzelf. Het leren ging ook na de MBA gewoon verder. Psychologie voor managers, een sensitiviteitstraining, verandermanagement en nog meer.
Wat je kan met dit verhaal?
Dat kan ik niet zeggen. Het belangrijkste is dat je moet doen waar jij in gelooft. Niet alles is planbaar, laat je meedrijven op de stroom, go with the flow. Durf eigen keuzes te maken, ook als alles en iedereen wat anders doet. Bovenal, zorg dat je gelukkig wordt in alles wat je doet en ben er voor de mensen die van je houden. Een carrière is alleen zinvol als het daaraan bijdraagt!